December 11 2013

Wat zegt het verleden over de situatie van vandaag?

Ondanks dat ik een positief en toekomstgericht mens ben en ook probeer niet te veel te blijven hangen in het verleden, heb ik gaandeweg mijn (professionele) ontwikkeling de (ontstaan)geschiedenis op waarde leren schatten. Of het nu je eigen levensgeschiedenis is, de geschiedenis van een organisatie of die van een groep – het loont zich om je hierin te verdiepen om te kunnen begrijpen waar het huidige gedrag en de bepaalde problemen vandaan komen.

Doordat je deze unieke, eigen geschiedenis wegstopt of vervormt, stagneert de ontwikkeling. In de loop der jaren passen mensen, groepen en organisaties zich aan bepaalde omstandigheden aan. Dat doen zij door delen van hun eigen geschiedenis diep weg te stoppen en te ontkennen, voor de buitenwereld en mogelijk ook voor zichzelf. Zij laten hun ware gezicht niet meer zien. De samenhang is zoek en daarmee is ook de oplossing buiten zicht. En men blijft zich afvragen: hoe kan dat nou? Waarom trap ik er weer in? Waarom lukt het niet om beter met elkaar om te gaan? Waarom stagneert het veranderproces telkens weer?

Zoals Lieuwe Koopmans zegt ‘De antwoorden op de vragen in je eigen leven krijg je door te ont-dekken. Het antwoord is er al, het dek hoeft er alleen maar afgehaald te worden’. Mijn aanvullend advies is: kijk met open ogen naar de eigen geschiedenis en naar het effect dat dit heeft op het gedrag van vandaag. Pas dan kun je er een nieuwe betekenis aan geven. Je hebt de moed nodig om het onder ogen te zien en te breken met wat je kent en wat vertrouwd is.